Cumhuriyetimizin Önsözü; 18 Mart Yamakların Mehmet’ten Ömer Onbaşı’lara Şükranlarımızla!

“Cumhuriyetimizin Önsözü; 18 Mart Yamakların Mehmet’ten Ömer Onbaşı’lara Şükranlarımızla!”

Osman oğlu Mehmet. Mudurnu Merkez Çavuşdere nüfusuna kayıtlı. 5 kolordu 38. Alay 1. Tabur 3. Bölük Doğum yılı 1310 (1894) Ölüm yılı 16.10.1915 Yaş 21 Vefat yeri: Çanakkale Taşkışla Hastanesi.

Bu bilgiler Çanakkale Savaşı’nda şehit olan Bolulu Askerlerimizin Listesinde 1312 sırasında yer almakta. (1-S.176)

Rahmetli dedem Hasan Tahsin Efendi (1895-1954) yirmi yaşında Çanakkale’de cephede boyundan büyük piyade tüfeği ile düşmana karşı hücum ederken arkadaşlarının “abin yaralandı!!!” dediklerinde geriye bile bakamamış. Savaş bitip Mudurnu’ya döndüğünde Abisi Osman oğlu Yamakların Mehmet’in Taşkışla Hastanesindeki şehadetini öğrenmiş.

Çanakkale savaşında; Mudurnu’dan 145 şehit, Bolu iline bağlı ilçe ve nahiyelerden 1405 şehit verilmiş.

Genelkurmay Başkanlığı kayıtlarına göre; Çanakkale Savaşı’nda 57.000'i Şehit, 21.000'i Hastalıktan ölüm, 10.000'i Kayıp, 100.000'i Yaralı, 64.000'i Hasta olmak üzere toplam zayiatı 252.000 olmuş.

106 yıl öncesinde yaşanan Çanakkale Savaşından şehit haberi ulaşmayan, gazi olmayan hane yok.

Şehitlerimizin, gazilerimizin vatan uğruna ölümü kucaklamalarını hissedebilmek…

Söylenecek o kadar söz yapılacak o kadar dua ve ödenemeyecek o kadar çok borcumuz var ki!

Yüz binlerce şehit ve gazimizin yaşadıklarını “Ömer Onbaşı’dan Kardeşine Yazılan Mektup” (2-S.100-103) vatanımızın ne kadar zor kazanıldığının bir ifadesi olarak sizlerle paylaşmak istiyorum;

“Bir tanecik kardeşim, oğlum Mehmet,

Sen daha küçüksün aklın ermez, ama Türk oğlu cenge girince aslan kesilir. Hey babam hey! Buraya geldik geleli öyle savaşıyoruz ki yerlerden babalarımız başlarını kaldırıyor, bize bakıyor. Göklerden melekler iniyor. Ne dersin Mehmet?

Ben bir gece iki melek gördüm. Biri geldi, omzuma kondu. Öbürü gözümün önünde uçuştu, durdu. Amma! Nasıl nasıl düşman yaylım ateş ediyordu. Kurşunlar dolu tanesi gibi yağıyordu. Bu melekleri, bizim büyük şefaatçi peygamberimiz, beni korumaya göndermişti. Dualar edeyim dedim, kollarımı kaldıramam ki…

Gelsin yaylım ateş! Mavzerime kurşun yetiştiremiyorum. Derken melekler uçuşuverdiler. Düşmanda tersine kaçtı. Kaçtı ters! Hala ovalarda gölgelerini görüyorum be! Ama biz şehit vermedik mi? Gazilerimiz yaralı düşmedi mi? Ne söyleyecek? Kıyamet gibi bir şey oldu. Yalnız bizim bölükten 12 yaralı saydılar. 4 tane şehidimiz vardı. Oh! Şimdicik ağlayacağım. O arkadaşlarımdan bir tanesi benim kucağıma düştü. Hasangillin Kara Ali, bilirsin ya! İşte o aslan, babayiğit birden yere yığılıverdi. Göğsünden bir kurşun yemişti. Bana dedi ki; “Bölük Eminerine yazdırıver arkadaş, ben ölüyorum, memleketime yazdır da bana ağlamasınlar. Ben öldüm, ama domuz düşmanda kaçtı.”

O zaman da bana gelen melekleri yine gördüm. Şehit arkadaşımın etrafında nurlar saçarak dolaştılar. Onun, -Mevla rahmet eylesin- canını aldılar., cennete ilettiler. Koca Kara Ali zaman nede güzel gülüyordu, göresin!.. Fakat inşallah göreceksin. Hele birkaç sene daha sabret. Hazırlan, silahını kullanmayı öğren. Kendine çelik gibi gövde yap. O zaman inşallah bu düşmana gelirsen, benim geberttiğim kadar düşman gebertirsin. İnanır mısın Mehmet, bu harpte kendi elimle öldürdüğüm Moskof yirmiyi geçti, ya! İşte askerlik böyledir, oğlum. Ben yirmi kişiyi öldürdüm. Bizim ilde yirmi bin kişi yaşar. Hangi birini söyleyeyim. Dizimin dibinde şehit olan Kara Ali’yi sakın unutma ha!.. O melekler rüyana girsin.

Mehmet! Düşmanı kırıyoruz, vuruyoruz, bitiriyoruz. Orduya namazlarında dua et. Ağanı da ara sıra hatırla. Sen daha masumsun. Orduya dua edersen, Allah kabul eder. Beni hatırlarsan vücudumdan kurşun. Geçmez. Ben şehit olmak isterim. Amma oncasını büyütmeyelim, ellerimle askere vermeliyim. Sonra beraber cenge gelmeliyiz. Ben de Kara Ali gibi senin dizinin dibinde şehit olmalıyım. Anladın mı oğlum? Daha fazla yazamayacağım. Zira gözlerimden sıcak bir şeyler dökülür gibi oluyor. Beni soranların hepsine çok çok selam ederim.”

106. yılını kutladığımız Çanakkale Savaşları ile; Kurtuluş savaşında vatan yapılan bu topraklarda vatan yapılan süreç Çanakkale’ de başladı. Orada ateşlenen fitil ile istiklal savaşı kazanıldı, Cumhuriyet kuruldu.

18 Mart Cumhuriyetin Önsözü…

Başta; Başkomutanımız Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere tüm şehitlerimizi minnet, rahmet ve saygı ile anıyoruz.

Yukarıdaki bilgileri Bolu Belediye Başkanlığı tarafından 18 Mart 2006 yılında basılan “Çanakkale’ den Cumhuriyetimizin Kuruluşuna Bolulu Şehitler” kitabından alınmıştır. Bu ve bunun gibi onlarca mektup, resim, belge vd. görebileceğiniz hepimizin başucu kitabı olması gereken bu eserin hazırlanmasında, basılmasına vesile olan başta Dönemin Bolu Belediye Başkanı Alaaddin Yılmaz Bey olmak üzere emekleri geçen ve bizlerle buluşturanlara şükranlarımı sunuyorum.

Kaynak: (1-2) Çanakkale'den Cumhuriyetimizin Kuruluşuna Bolulu Şehitler Bolu Belediye Başkanlığı Yayınları 2016

Tahsin Özyamak

18 Mart 2021